<!– .custom-link {background-color: black;color: white;padding: 10px 20px;text-align: center;text-decoration: none;display: inline-block;font-size: 16px;cursor: pointer;transition: background-color 0.3s ease, color 0.3s ease;} .custom-link:hover {background-color: white;color: black;} –>
Ach, przyjaciele, pozwólcie, że przedstawię wamGertrudę, nasząukochaną brzydką kozę! Tak, dobrze słyszeliście, brzydka jak wesz, ale z sercem wielkim jak to. W okolicy często mówi się, że kiedy była mała, wpadła do garnka z sokiem z buraków, ale zapewniam was, że ma osobowość, która sprawiłaby, że nawet najpiękniejszekózalpejskich.
Kiedy Gertruda patrzy na ciebie swoimi wielkimiwyłupiastymi oczami, wygląda to tak, jakby próbowała cię zahipnotyzować, żeby ukraść ci kukurydzę. Jej zęby, ach, jej zęby! Są tak krzywe jak stary, zardzewiały gwóźdź, ale to nie przeszkadza jejuśmiechać się szeroko– dosłownie. Pewnego dnia powiedziałem jej: „Gertrudo, masz uśmiech, który mógłby zerwać gwiazdy z nieba!”. Odpowiedziała mi beczeniem, które dziwnie przypominało śmiech świni.
Tak, Gertruda może i jest brzydka, ale jest naszągwiazdą pastwiska, zawsze gotową rozśmieszyć nas do łez swoimi minami i niezdarnością nieco szalonej kozy.